De tv-adaptatie van The Little Drummer Girl is tot nu toe zeer nauw verbonden gebleven met de plot van de spionageroman van John le Carré uit 1983. En hoewel het verhaal hier en daar is bijgesneden, blijft het BBC-drama trouw aan het bronmateriaal en leent het zelfs dialogen rechtstreeks van de pagina's van het boek.
oculus Quest 2 aankoopAdvertentie
Maar als het gaat om de laatste aflevering, zijn er enkele subtiele – maar significante – veranderingen die een ander licht werpen op Charlie, Becker, Kurtz en hun reis.
- Maak kennis met de cast van The Little Drummer Girl
- The Little Drummer Girl: auteur John le Carré cameo als Oostenrijkse ober in aflevering 3
- Blijf op de hoogte met de RadioTimes.com nieuwsbrief
Dus hoe verschilt het tv-einde van de roman? We lazen de 600 pagina's tellende le Carré-klassieker, en dit is wat we vonden...
Kurtz aarzelde nooit bij het doden van Khalil
In de laatste aflevering, net als Charlie (Florence Pugh) op het punt staat hen rechtstreeks naar Khalil te leiden, probeert de Israëlische spionagemeester Kurtz (Michael Shannon) het plan te veranderen - op een enorm belangrijke manier. Hij had zich niet gerealiseerd dat Khalil Charlie zo'n glans zou geven en hij ziet nu een kans.
Kurtz' hersengolf is dit: wat als ze, in plaats van Khalil te vangen of te doden, Charlie diep undercover laten gaan en aan zijn zijde blijven? We laten ze rennen, zegt hij. Diepe dekking. We zullen haar aan zijn zijde hebben als hij de leider van zijn volk wordt.
Tegenover dit idee staat Gadi Becker (Alexander Skarsgård) die geschokt is door het idee Charlies vertrouwen te beschamen en haar nog meer in gevaar te brengen. Dat kun je haar niet aandoen, werpt hij woedend tegen.
Dit idee komt in de roman helemaal niet naar voren. In plaats daarvan zijn de Israëli's eensgezind in het voorgoed van Khalil af willen komen, door Charlie terug te volgen naar het Palestijnse terroristische brein en haar op te dragen een signaal te geven zodra hij slaapt.
Maar door dit idee in de tv-serie te introduceren, komt het idee in ons hoofd: wat als Khalil het bedrog van Charlie nooit had ontdekt, en wat als hij nooit de batterijen uit de klok had gehaald en het signaal had geactiveerd? Zou Charlie aan zijn zijde zijn blijven staan? Zou Kurtz het hebben laten spelen? Meer vragen en meer alternatieve eindes strekken zich uit.
Het maakt ook precies duidelijk waar de prioriteiten van Gadi Becker liggen: Charlie beschermen tegen verder gevaar, zelfs als dat betekent dat ze haar naar Khalil moet sturen voor deze ene nacht samen.
Het wekkerradiosignaal – en de dood van Khalil
De plot met de wekkerradio speelt zich af bijna precies zoals in de roman - met een handvol cruciale verschillen. In zowel het boek als de tv-serie schakelt Gadi, zodra de bom is 'geplant' en Charlie teruggaat naar Khalil, haar wekkerradio uit voor een replica met een volgapparaat.
Maar dan, in de tv-serie, geeft Gadi haar bevelen die totaal anders zijn dan wat Kurtz hem net heeft verteld.
Met zijn nieuwe plan in gedachten zegt Kurtz dat Charlie het noodsignaal alleen moet sturen als ze die nacht in extreem gevaar verkeert (de batterijen uit de radio halen en het signaal uitschakelen).
Maar in plaats daarvan, wanneer hij die instructies doorgeeft, zegt Gadi tegen Charlie dat hij de batterijen eruit moet halen zodra Khalil slaapt, waarna hij naar binnen rent - en Khalil vermoordt. Met andere woorden, Gadi heeft besloten zijn meester ongehoorzaam te zijn. Zijn loyaliteit is aan Charlie.
minecraft update momentopname
Uiteindelijk is het Khalil die onbewust het noodsignaal activeert. Hij haalt de batterijen uit de wekkerradio om een cruciaal punt aan te tonen: het had helemaal niet moeten werken, aangezien hij de batterijen uit haar (originele) wekkerradio haalde toen ze niet keek. Oeps! In barsten Gadi en de rest van zijn bende om Khalil dood te schieten en Charlie te redden.
Daarentegen is er in het boek minder wrijving tussen Kurtz en Gadi - maar er is eigenlijk veel MEER gevaar of Charlie deze ontmoeting levend zal doorstaan.
In het boek is het noodsignaal om op de volumeknop op de wekkerradio te drukken als Khalil slaapt. Maar voordat Charlie dit doet (als ze het ooit echt zou doen), begint Khalil achterdochtig te worden:
‘Dus hoe laat is het, Charlie?’ vroeg hij opnieuw, met een verschrikkelijke lichtheid. 'Wilt u mij alstublieft vanaf uw klok aangeven welk uur van de dag het is.'
Tien tot zes. Later dan ik dacht.
Dat is slecht nieuws, want – net als in de tv-serie – had hij zonder haar medeweten haar batterijen uit de originele wekkerradio gehaald. Maar in de roman is het vooral slecht nieuws omdat Khalil nu de wekkerradio vasthoudt en sterk overweegt haar te vermoorden. En ze kan het noodsignaal niet sturen.
Gelukkig beseft Gadi wat het betekent als Khalil de batterijen eruit haalt (wat in de roman is) is niet het noodsignaal) en snelt naar binnen om zijn vijand te doden en Charlies leven te redden.
Het bombardement was eigenlijk in München, niet in Londen
In de tv-adaptatie bevindt Charlie zich weer thuis in Londen voor haar grote bombardementsdebuut. Ze moet helpen de koffer van de Israëlische professor Irene Minkel te stelen, en die dan net op tijd terug te geven aan de academicus voor haar spraakmakende lezing.
Ze doet zich voor als een Zuid-Afrikaan genaamd Imogen en moet de bewakers omzeilen door te beweren dat deze afgesloten koffer de allerbelangrijkste tekst voor het evenement van die avond bevat. Om 5.30 uur zal het exploderen en Minkel en een hele lading toeschouwers op de universiteit doden.
In de roman vindt het bombardement eigenlijk plaats in München, en Charlie's reis is veel ingewikkelder - dus je kunt zien waarom dit is gestroomlijnd.
Commandant Picton (de briljante Charles Dance) verschijnt veel eerder in het boek, waarbij Kurtz hem gebruikt om Charlie in de armen van de Palestijnse terreurcel te jagen door de politie achter haar aan te zetten. Ze wordt vervolgens weggebundeld naar Libanon en het vluchtelingenkamp en het trainingskamp, voordat ze naar München wordt verscheept om professor Minkel (oorspronkelijk een man) te vermoorden.
wat betekenen drievoudige getallen?
Hier werkt Kurtz samen met zijn oude vriend Dr. Alexis om de bom te onderscheppen en te vervangen door een fictie, waarbij hij een kleine explosie in scène zet en misleidende rapporten over dodelijke slachtoffers verspreidt om Khalil te laten geloven dat de bomaanslag succesvol was.
Charlie keert pas terug naar Londen lang nadat alles voorbij is, wanneer de Israëlische psychologen besluiten dat ze stabiel genoeg is om haar burgerleven voort te zetten.
De originele reünie van Charlie en Joseph
Hoe denkt Joseph (ook bekend als Gadi) echt over Charlie? Dat is een van de grote raadsels in het centrum van The Little Drummer Girl. En aan het einde van het verhaal krijgen we een soort antwoord.
In de tv-versie van de gebeurtenissen stuurt Joseph haar een pakje sigaretten terwijl ze aan het herstellen is in Israël, waarbij hij haar in het geheim zijn Duitse adres geeft. Charlie bezoekt hem daar en ziet dat hij zijn tuin aan het verzorgen is. Hij is springerig, maar blij haar te zien – en samen gaan ze het huis binnen, terwijl Joseph zijn theepot en theekopje meeneemt.
Het is een rustig, bevredigend einde van een dramatisch verhaal: onze twee helden mogen elkaar toch.
Dus hoe komen de dingen in de roman terecht?
In de oorspronkelijke tekst gaat John le Carré dieper in op de totale en totale mentale ineenstorting die Charlie doormaakt als de daad eenmaal is volbracht. Niet in staat om te herstellen en niet in staat om contact te maken met haar talent als actrice, haar carrière staat op het spel en haar gedachten zijn aan flarden.
charlie bruin gelukkige dankzegging
Ook Jozef heeft zijn periode van kwelling; op een gegeven moment tijdens de operatie trekt hij door het Midden-Oosten, waarbij hij kampen en dorpen en kibboetsen bezoekt. Na zijn terugkeer in Berlijn zweeft hij in een vacuüm en ontzegt hij zichzelf alle plezier.
Maar dan, op een avond, kijkt Charlie naar het publiek terwijl ze op een waardeloze theatertour is, en Joseph zit daar op haar te wachten. Ze ontmoeten elkaar buiten het theater. En zo eindigt de roman:
Ze leunde op hem en ze zou zijn gevallen als hij haar niet zo stevig had vastgehouden. Haar tranen verblindden haar half en ze hoorde hem onder water. Ik ben dood, zei ze steeds, ik ben dood, ik ben dood. Maar het leek erop dat hij haar dood of levend wilde hebben. Samen opgesloten liepen ze onhandig over het trottoir, hoewel de stad hen vreemd was.
Het is een bitterzoete conclusie, als je naar huis rijdt hoe kapot ze allemaal zijn. Maar eindelijk zijn ze samen...
AdvertentieDit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 2 december 2018