Verhaal 241
Advertentie
Kerstspecial 2013
Ik zal hiervan geen enkele regel vergeten. Niet één dag. Ik zweer. Ik zal me altijd herinneren dat ik de dokter was - de dokter
Verhaallijn
Een mysterieuze boodschap weergalmt over de sterren vanaf de planeet Trenzalore. Daleks, Cybermen en de oude vriend van de dokter, Tasha Lem, zijn onder degenen die reageren. Nu de planeet wordt bedreigd door een aanval en de scheur ook daar op tijd heeft ontdekt, moet de Time Lord de inwoners van een stad beschermen die Kerstmis heet. Hij blijft vele jaren, totdat hij de hoge leeftijd bereikt. Hij vertelt Clara dat dit zijn laatste incarnatie is, maar als de dood nadert, smeekt ze de Time Lords door de tijdsspleet en ze schenken een volledig nieuwe reeks regeneraties. De oude dokter gebruikt zijn regeneratieve energie om zijn aanvallers uit te roeien en wordt getransformeerd in een nieuwe man - schijnbaar niet in staat om de Tardis te vliegen ...
Eerste Britse uitzending
woensdag 25 december 2013
Gips
De dokter - Matt Smith
Clara – Jenna Coleman
Tasha Lem - Orla Brady
Papa – James Buller
Linda – Elizabeth Rider
Geweldig - Sheila Reid
Mark Brighton - Kolonel Tree
Rob Jarvis – Abramal
Tessa Peake-Jones - Marta
Jack Hollington – Barnable
Sonita Henry - Kolonel Meme
Tom Gibbons - Jonge man
Ken Bones - Stem
Aidan Cook – Cyberman
Kayvan Novak - Voice of Handles
Nicholas Briggs – Stem van de Cybermen/Daleks
Barnaby Edwards, Nicholas Pegg – Daleks
Ross Mullan - Stil
Dan Starkey - Sontaran
Sarah Madison - Huilende engel
Karen Gillan - Amy Pond
De dokter - Peter Capaldi
Bemanning
Schrijver – Steven Moffat
Regisseur – Jamie Payne
Producent – Marcus Wilson
Muziek – Murray Gold
Ontwerper – Michael Pickwoad
Uitvoerende producenten – Steven Moffat, Brian Minchin
RT-recensie door Patrick Mulkern
Dus vaarwel, eerlijke dokter! Na 44 afleveringen verspreid over vier jaar, gooit de magnifieke Matt Smith zijn vlinderdas weg en laat hem schrijnend op de vloer van de Tardis vallen. En – na een nogal langdurige regeneratie – bespringt Peter Capaldi. Mager, hagedisachtig en met frambozenhaar. Werd er nog iemand aan dokter Pretorius uit Bride of Frankenstein gedacht? Hij past zich aan aan nieuwe nieren – niet aan nieuwe tanden (zoals David Tennant) of haar (Matt Smith). De Capaldi-dokter heeft grote zorgen. Als Clara hoopte op nog een leuke, jongensachtige partner, heeft ze pech. Ze deinst bijna terug.
Toch had ze geprimed moeten worden. De mode voor steeds jongere Time Lords is voorbij. Dit jaar heeft de serie Peter Capaldi (55), David Bradley (71), John Hurt (73), misschien wel de majestueuze Tom Baker (79) moedig naar primetime TV gegooid als levensvatbare artsen. Nu, in The Time of the Doctor, laat Steven Moffat ons een oude versie van Matt Smith zien.
De hoofdschrijver bereikt veel dingen in deze kerstspecial van 2013: het vastbinden van losse eindjes uit het tijdperk van Matt - waarom de Tardis explodeerde in 2010, waarom stilte moet vallen, de grote vraag die nooit beantwoord mag worden... Punten die de meeste kijkers allang vergeten zijn. De attente ventilator wordt hier bediend.
Maar door Matt's Doctor te verouderen tot vervallen verval, zorgt Moffat er ook voor dat de incarnatie die hij heeft gekoesterd nu de langst geleefde is. In verhalende termen had de jeugdige 11e al enkele honderden jaren langer overleefd dan de meeste van zijn voorgangers individueel wisten. In The Time of the Doctor klokt hij nog vele eeuwen door. De make-up is effectief en Matt wordt volledig Dickensiaans, maar het jeugdige licht in de ogen van Old Father Time kan niet worden verborgen. Wat zeker het punt is.
Zoals gehoopt, legt Moffat duidelijk uit, in de eigen woorden van de dokter, hoe hij onverwacht geen regeneraties meer heeft: rekening houdend met de dokter van John Hurt (Captain Grumpy) en de dokter van David Tennant (ijdelheidsproblemen) die vroeg een ander leven hebben uitgegeven (in Journey's End, 2008). En, zoals ik voorspelde, krijgt de Doctor nog een volledige regeneratiecyclus van de Time Lords. (Dit is niets nieuws: ze boden de Meester terloops een nieuwe cyclus aan, voor slanke diensten en ondanks zijn schurkenstreek, in The Five Doctors 30 jaar geleden!)
Dus, veel teken voor het bevorderen van de legende van onze held en hem een nieuw leven te geven. Je kunt Moffat niet kwalijk nemen dat hij de verantwoordelijkheid op zich heeft genomen — en zichzelf de eer heeft gegeven in dit gouden jubileumjaar — om het enige probleem van de 12 regeneraties aan te pakken, dat Doctor Who achtervolgt sinds het werd opgericht in The Deadly Assassin (1977). De toekomst ziet er verzekerd uit.
De tijd van de dokter is – buitengewoon – de negende Kerstspecial sinds de serie terugkeerde in 2005. Natuurlijk is het een enorme pluim om centraal te staan in het BBC1's Christmas Day-schema, maar met de vertraging in de productiesnelheid, werkt dit uit als het derde kerstuitje van de Time Lord in een reeks van 17 afleveringen. Ik ben misschien in de minderheid, maar Doctor Who zegt geen kerst tegen mij. Heeft nooit. En moet elke special zo bloeiend kerstachtig zijn? Steven Moffat vertelde me in 2013 dat zolang hij de leiding heeft en ze kerstspecials maken, ze een kerstachtige toon zullen hebben.
wat betekent 555 spiritueel?
Clara's kerstnoodgeval is draaglijk, zelfs grappig - wat met de hologramkleding/naaktheid, het bakken van een kalkoen in de Tardis en de ontroerende scène met haar oma (Benidorms Sheila Reid). Hoewel het ontwerp een eerbetoon is aan de klassieke dubbele uitgave van RT uit 1977, is de stad op Trenzalore Christmas een twee snuisterij te veel voor mij. Misschien is dat de reden waarom ik geen vijg of paranoot geef dat de dokter eeuwenlang besteedt aan het verdedigen van de plaats. Bah!
Mijn bellen blijven ook niet rinkelen door de druipende muziek die onder spraakzame scènes rondklotst. Laat Matt Smith en Jenna Coleman de scène maar dragen. Heb vertrouwen in de kijker om geabsorbeerd te worden. Verder is het productieontwerp oogverblindend - en zag het er perfect uit op het bioscoopscherm waar ik het voor het eerst zag.
Daleks, Cybermen, Silence, Weeping Angels... Het gevaar bestaat dat wanneer je een parade van dodelijkste vijanden hebt, ze hun impact zullen verliezen, maar het script van Moffat speelt in op hun sterke punten in kortstondige ontmoetingen - de Angels half begraven in de sneeuw zijn de echte koeler.
Santa Steve is gierig met gastpersonages, maar Orla Brady is opvallend als Tasha Lem, een bondgenoot die een tegenstander werd en een bondgenoot waar we nog nooit van hadden gehoord. Haar gigantische gezicht dat in de lucht opdoemt, doet me denken aan het gezicht van Kronos uit de seizoensfinale van Jon Pertwee uit 1972, The Time Monster.
Ik hou van Amy Pond/Karen Gillan's pop-up afscheid (Raggedy Man, welterusten) en de vluchtige glimp van de jonge Amelia die rond het Tardis-portaal rent. (Laten we Gillans nicht Caitlin Blackwood niet vergeten, was in dit stadium een tiener, dus ze kon haar rol niet opnieuw opnemen.) Het is passend dat deze vertrekkende dokter terugdenkt aan het eerste gezicht dat hij zag, maar een moment voor Rory (Arthur Darvill) zou ook geen einde hebben gewild.
Twee van mijn kameraden hebben gemopperd dat het Amy-moment een beetje de trop is, maar knikken terug naar het verleden zijn een traditie in de afscheidsafleveringen van Doctors die teruggaan tot Patrick Troughton (Jamie en Zoe gaan naar huis) en Jon Pertwee (Jo's brief en haar terugkeer van het Metebelis-kristal dat tot zijn ondergang leidde). Tom Baker en Peter Davison hadden flashbacks met hun collega's en David Tennant deed de ronde van al zijn kameraden persoonlijk.
Ik voel me echt warm voor de huidige metgezel, vooral nu ze vrij is van de Impossible Girl-bagage. Parmantig, vindingrijk materiaal voor beste vrienden, Jenna Coleman's Clara heeft een tastbare echo van Lis Sladen's Sarah over haar. Ze zou nog een paar ritten bij de nieuwe dokter blijven.
Wat Matt Smith betreft, zijn ambtstermijn vloog voorbij. Hij kreeg meteen het karakter en boeide me in 2010. Hij zal erg gemist worden. Hij is daarboven met de groten van Doctor Who - gemakkelijk een favoriete dokter naast Pertwee en Troughton.
AdvertentieEn zo verder met de show. In Peter Capaldi hebben we een dokter met een droomwens met een volledig nieuwe regeneratiecyclus. Een oudere reiziger die niet met zijn Tardis kan vliegen en zich kan afsnijden van zijn eigen volk, net zoals hij was in 1963... Een avontuur in ruimte en tijd begint weer van voren af aan...
