Mortimer en Whitehouse over het daverende succes van Gone Fishing en waarom ze naar de geboorteplaats van Bob gingen voor de kerstspecial

Mortimer en Whitehouse over het daverende succes van Gone Fishing en waarom ze naar de geboorteplaats van Bob gingen voor de kerstspecial

Welke Film Te Zien?
 




Kerstmis is aangebroken in Gone Fishing en alles is stil en stil. Dat komt omdat Bob Mortimer, de man die steevast hengels uit hun houders slaat en waarschijnlijk veel meer vissen heeft weggejaagd dan hij ooit heeft gevangen, nog niet is gearriveerd.



Advertentie

Geloof me, zegt Paul Whitehouse. zijn partner-on-the-riverbank, die, voorspelbaar, op tijd is voor ons gesprek over de kerstspecial van de show, hij zou onuitstaanbaar zijn als hij vroeg was. Een nachtmerrie.

Maar als Mortimer zich bij ons voegt, is hij helemaal niet onuitstaanbaar. Hoewel hij niet stil of stil is, is een deel van de manische energie die hem zo'n aansprakelijkheid bij het water maakt, ingeruild voor de vreemd contemplatieve stemming die zowel ontroerend als enigszins zenuwslopend kan zijn in de show. Wat ik doe is, ik laat mensen denken dat ik kwetsbaar en breekbaar ben, zegt hij. En dan zijn ze aardig tegen me. Ik leg het er dik op. Maar Paul is een stoere vent. Hij zegt gewoon: 'Ja, prima, wat dan ook.'

een goede nacht citaat

Klik hier om uw e-mailvoorkeuren te beheren.



Whitehouse is het emotionele tegenovergestelde van Mortimer. Het is onwaarschijnlijk dat hij gutst of overmatig emotioneel wordt, hij kropt zijn angst op en concentreert zich op het vissen. We moeten oppassen, zegt hij, dat we niet al te sentimenteel worden. Hij houdt niet eens van kerst. Ik heb het niet over voor andere mensen. Ga alsjeblieft zo veel genieten als je wilt! Maar ik hou vooral niet van formele, gekunstelde vieringen. Mijn teleurstelling over Kerstmis komt voort uit mijn afschuw dat ik de magie van Kerstmis heb verloren toen ik jong was. Daar komt het vandaan. Omdat ik die kerstvreugde en opwinding nooit meer zal vastleggen.

Proberen die opwinding voor Whitehouse te heroveren, zegt Mortimer, is het punt van de kerstspecial. Ik probeer Paul te laten zien wat Kerstmis is en het te vieren. Alleen al het feit dat Gone Fishing een kerstspecial heeft, laat zien hoe populair het is geworden. We bereiken nu 20 miljoen, gedurende deze COVID-periode, via iPlayer, zegt Mortimer.

Ik moet toegeven dat ik er best veel naar kijk, en ik kijk nooit naar mijn eigen shows. Het is op een bepaalde manier heel geruststellend. Ik kan er niet helemaal de vinger op leggen, maar het is een zeer COVID-vriendelijke show.



Drie series in, het formaat is vrijwel ongewijzigd. Twee mannen, die mogelijk levensbeëindigende coronaire gebeurtenissen hebben overleefd - openhartoperatie in het geval van Mortimer, noodstents voor Whitehouse na een colonabces - zitten bij verschillende rivieren en waterwegen, waaronder tot nu toe de Tweed, Test, Wye en Ireland's Lough Erne. Ze praten over het leven, de camera snijdt weg om de schoonheid om hen heen in zich op te nemen, dan valt Mortimer om.

blauwe vlinder erwt bloem

Dit heeft voor beiden geleid tot een opmerkelijke stijging van de populariteit in de late carrière. Daarvoor waren we eigenlijk bestemd voor de schroothoop, zegt Whitehouse. Ik was vaak gevraagd om visshows te doen, en ik had altijd nee gezegd. Maar er was iets met deze, de hoek van de hartziekte en de daaropvolgende verlossing van Bob, en weet je, 'Glorie zij! Bob is opgestaan!'

Mortimer en Whitehouse

Voor de kerstspecial gaan ze naar de rivier de Tees, op de grens van North Yorkshire/County Durham. Hier leerde Mortimer als jongen vissen en vertrok op zijn fiets vanuit het stedelijke Middlesbrough. Het is ook duidelijk waar zijn beschadigde hart zich bevindt. Dat is mijn gouden kerstperiode, toen ik een jonge jongen was, zegt hij. Ik dacht dat het leuk zou zijn om het daar te vestigen, om Paul mijn nek van het bos te laten zien, mijn oude huis waar ik van die kerstdagen genoot, en de plaatsen waar ik viste toen ik jong was.

Teruggaan was voor mij een openbaring. Je herinnert je hoe belangrijk vrienden voor je waren. De manier waarop je je tijd met hen doorbracht toen je jong was, gewoon op de deur kloppen en zeggen: 'Laten we vijf uur door de straten lopen.'

Om de show te filmen, zaten Mortimer, Whitehouse en het productieteam samen voor de duur in een COVID-bubbel. Ik zeg dat het vreselijke ironie zou zijn als het paar, na alles wat ze hadden meegemaakt, door de pandemie zou worden weggenomen, en Whitehouse onthult dat hij eerder in het jaar COVID had toen hij in het West End verscheen in Only Fools and Horses. Ik heb geluk gehad, zegt hij. Ik was niet al te erg getroffen, maar het is zo'n vreemde ziekte. Sommige mensen komen ermee weg, en bij andere mensen zal het een zwakte in hen vinden. Persoonlijk was ik oké, maar Bob, ik denk dat je kwetsbaarder bent dan ik.

Mortimer is 61 en Whitehouse 62, maar Mortimer lijkt de meest delicate van de twee. Zijn hartprobleem was des te ernstiger en dat was de reden waarom Gone Fishing drie jaar geleden begon, nadat Whitehouse, bezorgd om het psychische welzijn van zijn vriend, Mortimer terug naar de rivier had gelokt. In de show kookt Mortimer wat hij hart-gezonde gerechten noemt, waaronder een die alleen afkomstig kan zijn van een inwoner van de noordoostelijke hoek van Engeland: pitta met erwtenpudding met gebakken lamsvlees en pruimen. Het is een gezondheidsvoedsel, de pruim, zegt Whitehouse, ter verdediging van Mortimer. Iets gezonder dan de avocado- en zonnebloempitten.

De plannen van Mortimer voor Kerstmis klinken niet gezond voor het hart. Het wordt een normale kerst, zegt hij. Dat is drinken, dan eten, dan drinken en dan eten. In een recente aflevering, met het paar in de kroeg na een dag vissen op snoek, was het Bob die aan de pint zat, Paul de verstandige helft. Terwijl ik opgesloten zat, zegt Mortimer, heb ik niet gesport, zoveel gegeten en zoveel gedronken. Lockdown heeft waarschijnlijk twee jaar van mijn leven gekost. Eerlijk.

Oh, Bob, zegt Whitehouse.

Naarmate de show vorderde, werd Mortimer, die twee zonen heeft, onthuld als een man die betekenis vindt in zijn familie in plaats van zijn 35-jarige comedycarrière naast Vic Reeves of de hoofdrol in Zou ik tegen je liegen?.

Ik vroeg hem wat het meest trieste van alle nummers is, zegt Whitehouse. En hij zei: 'Abba, glipt door mijn vingers.' Je zou denken dat het over dood en pest zou gaan, of een verloren liefde, maar dat is het niet. Het gaat over een kind dat opgroeit en gewoon verdwijnt, en dat gevoel dat je misschien niet zoveel hebt gedaan als je beloofde of wilde met hen. Het lijkt een banaal popliedje, maar eigenlijk is het heel, heel briljant.

In een recente aflevering zei Whitehouse dat hij niet graag dacht aan de tijd die hij met zijn eigen vier dochters doorbracht toen ze jonger waren, omdat hij de herinneringen verontrustend vond. Ik zei tegen al mijn kinderen: 'Groei niet op', zegt hij. Maar ze worden wel volwassen. En dat is in zekere zin de tragedie ervan. Hij beweert dat zijn eigen jeugd erg gelukkig was. Hoewel ik me de tijden niet zal herinneren dat ik zat te mopperen en zei: 'Dit is het einde van de wereld.'

Toen het paar de rivier de Usk bezocht, waar Whitehouse ooit met zijn overleden vader had gevist, strooide hij zijn as in het water. Het was een aangrijpend gebaar, maar Whitehouse deed het buiten de camera. Met Mortimer kan het voelen alsof alles voor de camera staat. In serie drie beschreef hij de dood van zijn vader, omgekomen, zei hij, bij een auto-ongeluk toen een vrachtwagen met ingeblikte perziken een knipmes had. Mortimer was pas zeven; het was een cruciaal moment in zijn jeugd, dat Mortimer als een komische wending afleverde, speculerend op de allerlaatste gedachten van zijn vader toen de fatale muur van ingeblikte perziken zijn kant op kwam razen.

de cast van zing de film

Toch leidde het tot een moment waarop de warme toegeeflijkheid van nostalgie van de show, de smaak voor wat Whitehouse de totale magie noemt van gaan vissen toen je een kind was, iets diepers werd toen Whitehouse daarna commentaar gaf op de suiker die Mortimer in zijn thee. En ik heb de link gemaakt. Het was echt op het scherm, dat moment, zegt Mortimer. Ik begon zoveel suiker te nemen toen mijn vader stierf.

Het vertelde me echt iets over jou, zegt Whitehouse nu. Haal de suiker weg en daar was je, kleine verloren jongen Bob. Mortimer begrijpen is een fulltime bezigheid, een waar Whitehouse op zijn eigen manier van geniet. Bob en ik hebben nu een heel hechte band.

Ik bedoel, we hadden sowieso altijd een band, maar weet je, hij is nogal een afstandelijke figuur, Bob, en dat is hij al een tijdje. Hij zegt dat hij gedeeltelijk kluizenaar is, en dat is hij ook.

(BBC)

Naarmate de show vordert (serie vier is al bevestigd), moest het paar wat extra gezelschap op de rivieroever huisvesten - de miljoenen mensen die ernaar kijken. Het is raar, zegt Whitehouse. Het heeft ons een beetje meer sociaal verantwoordelijk gemaakt en een beetje bewuster gemaakt van de mensen die kijken, in plaats van alleen maar een paar idioten die rondscharrelen op een rivieroever. Ik denk dat we bijna iets moeten doen aan de gezondheid van mannen.

Ze moeten, zegt Whitehouse, een aparte podcast maken. We zijn er geweest, we kennen nu allebei mensen die soortgelijke dingen meemaken. We hebben gesproken met gezondheidsexperts over het onderwerp; het zou bijna onverantwoord zijn als we niet zouden zeggen: 'Je kunt dit opvolgen door naar dit gebied te gaan.'

Mortimer is het daarmee eens. De geneeskunde heeft vrouwen vreselijk in de steek gelaten tijdens de menopauze, en het begint net de aandacht te krijgen die het verdient. Ik denk dat we over 30 jaar misschien zullen beseffen dat het tijd is voor ons om de 'down Below'-problemen van mannen op de juiste manier aan te pakken. Maar het voelt niet alsof de tijd rijp is om er in de show over te praten. Te lastig, beaamt Whitehouse: hier is een voorn van twee pond. Laten we het nu hebben over je a**ehole.

stappen om een ​​rubiks kubus op te lossen

Voor nu, Gaan vissen zal zich blijven concentreren op de rivieroever, hart-gezonde voeding en de immense genezende kracht van gewoon met iemand praten over de dingen die je bezighoudt. We hebben gedoken, Bob, nietwaar? zegt Witte Huis. Dat hebben we, antwoordt Mortimer. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit over deze dingen gesproken met een andere persoon, vrouw of man. Ik heb nog nooit iemand gevonden die wil luisteren. Whitehouse lacht. Ik luister niet echt, Bob. Ik ben aan het vissen.

Dit interview verscheen oorspronkelijk in het tijdschrift Radio Times. Voor de grootste interviews en de beste tv-lijsten abonneer je nu op Radio Times en mis nooit meer een exemplaar.

Mortimer en Whitehouse: Gone Christmas Fishing wordt vanavond uitgezonden op BBC Two. Als je op zoek bent naar meer om naar te kijken, bekijk dan onze tv-gids.

Advertentie

Ga nu naar Amazon om de . te kopen Mortimer en Whitehouse: Gone Fishing boek .